dag 9 - tot over een maand!

Na het ontbijt varen we bepakt en bezakt met de boot naar Prapat. Hier staat de bus weer op ons te wachten waarmee we verder zullen reizen naar onze slaapplek van vanavond. We moeten weer flink wat uurtjes reizen met gelukkig een aantal korte tussenstops.

De eerste stop was bij een ananasplantage. Het klinkt misschien dom, maar ik had werkelijk geen idee hoe deze vruchten groeide. Zoals de zwangerschap gemiddeld negen maanden duurt, doet deze vrucht er ook 9 maanden over voor hij rijp is.

De tweede tussenstop die we maken is in Balige, een kleurrijke lokale markt, die in tegenstelling tot de vorige minder stonk en er ook iets aantrekkelijker uitzag.

Na Balige rijden we verder tussen mooie groene heuvels door. Het ene na het andere rijstveld trekt aan ons voorbij, de ene groentint nog mooier dan de ander! Onvoorstelbaar hoe het verkeer hier zijn weg baant op gevaarlijke wegen. Regels zijn er wel, maar politie is er niet, dus dan begrijp je wel dat die regels ook niet worden nageleefd. Inhalen bij onoverzichtelijke bochten terwijl je op ruim een kilometer hoogte zit en op een smal weggetje rijd… pff dat was soms echt billenknijpen.

Tegen de avond kwamen we aan bij het hotel in Sipirok. Overigens is ook hier, zoals tot nu toe eerder tijdens deze reis sprake van losstaande huisjes op palen. Een soort twee-onder-een-kapper van hout. Bij aankomst werden we door meutes mensen onthaald als beroemdheden. Werkelijk waar bijna iedereen wilde met ons op de foto. Begrijpelijk natuurlijk, aangezien je toch zeker met de eerste blanke die je in je leven ziet op de foto moet staan.

In de buurt van het hotel was geen andere eetgelegenheid, dus onder het eten in het hotel kwam je niet uit. Ik besloot lekker vroeg onder de wol te kruipen, of nouja dunne deken. Morgen vervolg ik samen met de groep mijn weg naar Bukittinggi.